Water als verdedigingswapen
De Nieuwe Hollandse Waterlinie was een verdedigingslinie. Water was het Verdedigingswapen. Als de vijand eraan kwam, konden stroken weiland tussen Muiden en de Biesbosch onder water gezet worden. Het land werd daardoor moeilijk begaanbaar voor de vijand. De linie deed dienst van 1815 tot ongeveer 1940.
Tegenwoordig heeft de Nieuwe Hollandse Waterlinie een nieuwe functie. Het is nu een prachtig gebied, waarin je de geschiedenis volop kunt beleven. Laat je verrassen!
Theehuis Rhijnwauwen & Fort Rijnauwen
Het theehuis is van hout omdat het op ruim 300 meter ligt van Fort Rijnauwen, het grootste fort van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Met behulp van de Kringenwet werden de schootsvelden rond de forten zoveel mogelijk open gehouden. Deze wet bepaalde dat binnen kringen rond het fort alleen met toestemming van het Ministerie van Oorlog gebouwd mocht worden. Bovendien moest die bebouwing in geval van oorlog makkelijk kunnen worden verwijderd.
In de binnenste kring, tot 300 meter van het fort, moest het bouwwerk geheel van hout zijn. In de middelste kring mocht de basis van steen zijn en mocht het gebouw ook een gemetselde stookplaats en schoorsteen hebben. Voor het theehuis was dat laatste natuurlijk belangrijk en daarom werd het net in de middelste kring gebouwd.
In de buurt van het theehuis zijn behalve fort Rijnauwen nog veel andere bouwwerken van de Waterlinie te zien. Er liggen bunkers in de omliggende weilanden en de parkeer plaats bij het theehuis. Ook loopt door het gebied een tankgracht.
Illustratie: Militaire kaart uit 1936
Vanuit het midden: Fort bij Rijnauwen, Binnenste kring, kromme Rijn, Middelste kring, Theehuis Rhijnauwen, Buitenste kring