De Dijkdoorbraak van 1624
Aan de andere kant van het water, in de muur naast de brug, ziet u deze gedenksteen. Op de steen staat “DE HOECTE VAN DE LECK 1624” en geeft de hoogte van de waterstand weer bij de overstroming van de Lek in dat jaar. De steen staat echter niet op de originele plaats.
De Lekdijk van Amerongen naar Vreeswijk (de Lekdijk Bovendams) was altijd een zorgenkindje door de slappe veenachtige ondergrond. Daardoor waren er voortdurend verzakkingen. De dijk was van groot belang, omdat hierachter door een hoogteverschil van enkele meters, het rivierwater in snel tempo naar de lager gelegen gebieden van Zuid-Holland en Utrecht zou stromen.
Door kruiend ijs op 1 januari 1624 begon de dijkdoorbraak ter hoogte van ‘Het Waal, bij de Oudslijkerveer, hectometerpaal 274/275', nu op het dorp Tull en ‘t Waal, gemeente Houten. Pas op 14 september vond de aanbesteding plaats voor een definitieve dijkreparatie. De ramp was enorm.
Uit stukken van de Staten van Holland:
“Het water overstroomde alle landen ten Noorden en Noordwesten tot Schoonhoven, Gouda; maar omtrent de Kopierskade, bij Alphen, Koudekerk, en Woerden werd het afgedamd, zodat er grote ellende was, met vluchten, als anderszins, waardoor het met de tijd mede naar Amstelland en de Veenen zette, zodat men binnen de stede Amsterdam de sluizen ontsluisd zag en zonder slot, binnen en buiten even hoog en buiten peil; de landen buiten lagen alle onder, zodat ze haar betoonde als voor de bedijking, toen Holland met de zee gemeen lag.”
Tekst bij illustratie:
Het dichten van de dijkdoorbraak bij ‘t Waal in 1624 naar een schilderij van Jan Both.